2004.03.30 — Szkolny Teatr im. św. Filipa Neri: „Dziady”
Szkolny Teatr im. św. Filipa Neri
„Dziadów” część druga Adama Mickiewicza
w inscenizacji uczniów Katolickiego Gimnazjum im. św. Filipa Neri w Radomiu
30 marca 2004 roku
„Habent sua fata dramat…” – tak można by rzec mając na myśli również historię naszego spektaklu. Pomysł tego przedstawienia pojawił się w trakcie omawiania tekstu jako praca w formie projektu (tzn. wykonywaliśmy zaproszenia, plakaty, afisze itp.) Projekt nie został zrealizowany od razu, bowiem trudno było opanować tekst, znaleźć dogodny termin próby pokonać trudności obiektywne (np. liczne nieobecności kluczowych postaci!!!), czy namówić do gry na instrumencie (np. Maksymilian W.) Jak zwykle pojawiają się trudności i ograniczenia jakie niesie proza życia (np. skąd materiały do dekoracji, a jakie rekwizyty, jaka muzyka) ale wyrażamy nadzieję, że nasza inicjatywa teatralna wyzwoli aktywność społeczności uczniowskiej i rodzicielskiej, a my zyskamy życzliwych sprzymierzeńców.
Co do naszego spektakliku… Cuda się jednak zdarzają toteż… To co udało nam się w Mickiewiczowskim tekście odkryć postaramy się Wam – Drodzy Widzowie – zaprezentować. „Dziady” kowieńsko – wileńskie Adama Mickiewicza powstały około 1820 roku, jako artystycznie przetworzona wizja pogańskiego obrzędu ludowego kultywowanego na Litwie i Białorusi. Gromadzie wieśniaków zebranej nocą w cmentarnej kaplicy pojawiają się na wezwanie Guślarza (Rafał Kołsut, niektórym znany jako Dyzio z telewizyjnego „Ziarna”) duchy zmarłych. Najpierw pojawiają się duchy dwojga dzieci – Józia i Rózi, później duch okrutnego dziedzica sąsiedniej wioski (Tomasz Tomikowski) a wreszcie pierzchliwa Zosia (Anna Siczek). Gromada ofiarowuje im pomoc – jadło (np. filigranowym aniołkom – Ewelinie Glibowskiej i Kasi Osińskiej dwa gorczycy ziarnka), modlitwę, napitek. Duchy określają swoją winę, dają żywym przestrogę (uwaga na Chóry!!) i znikają, oprócz Widma (Rafał Skałbania), które podąża za Pasterką.
Czy Mickiewiczowskie „nauki moralne gminnym sposobem przedstawione” mają rację bytu dzisjaj, u progu XXI wieku? Czy warto współcześnie pamiętać, że „kto nie był ni razu człowiekiem, temu nic człowiek nie pomoże”? Nam – członkom Szkolnego Teatru im. św.Filipa Neri – pytania te wydają się retorycznymi toteż mamy nadzieję, że i Państwo dostrzegą uniwersalność tego tekstu. Świadomi niedostatków talentu, pełni obaw, z prośbą o ciepłe przyjęcie i wyrozumiałość aktorzy wraz z ich opiekunem.
Prapremiera szkolna – 30 marca 2004 – Radom
Obsada:
Guślarz – Rafał Kołsut
Starzec – Kamil Struzik
Widmo Pana – Tomek Tomikowski
Rózia – Ewelina Glibowska
Józio – Kasia Osińska
Kruk – Olga Siczek
Sowa – Agata Malinowska
Zosia – Ania Siczek
Pasterka – Ewa Adamska
Mickiewicz – Irmina Szmit
Widmo – Rafał Skałbania
Sufler – Beniamin Kultys
Chór:
Katarzyna Pactwa, Mateusz Jeżak, Andrzej Siwiec, Bartłomiej Wlazłowski, Maciej Malmon, Paulina Purc, Joanna Pawlik, Mateusz Jabłoński, Karol Metzger.
Chór ptaków nocnych:
Joanna Zahorska, Michał Fogiel, Klaudia Purc, Irmina Szmit
Muzyka:
Joanna Pawlik (kontrabas), Maksymilian Wrzask (skrzypce), Anna Siczek (obój)
Reżyseria i efekty akustyczne:
Michał Deja