Małgorzata Woźniak

22 marca 2010 roku

22 marca w Bibliotece Publicznej w Radomiu odbyła się promocja antologii współczesnej literatury młodzieży „Nowa teoria literatury użytkowej”. Jest ona efektem pracy Warsztatów Literackich prowadzonych w 2009 roku przez Pana Adriana Szarego e Centrum Młodzieży „Arka” w Radomiu. Uczestniczką warsztatów była nasza uczennica Małgorzata Woźniak z kl. 2a. Jej wiersze (zaprezentowane poniżej) znalazły się również w antologii.

Dalej

I będziemy
szeptem deklamować Norwida
w konwaliach leżąc przy sobie

Aniele najprawdziwszy

położę głowę na Twym skrzydle
zaśpiewamy
niewidzialni

na ucho przypomnisz mi Boga

i pójdę dalej

pod nosem nucąc

jak tęskno mi, Panie…

Laura Vicuna

Dziewczynko,
o czarnych, dużych oczach,
tak pięknych,
jakie Bóg tylko zechciał mieć…
Zaśpiewaj mi raz jeszcze
o białym ptaszku pieśń,
zatańcz w sukni zwiewnej,
lekkiej jak we śnie.

Dziewczynko o oczach czarnych
jak zadymione serce,
pokaż mi Twą duszę,
dziecka pokaż sen,
poprowadź mnie do tańca
łąkami kwieconymi,
naucz mnie jak liczyć
każdy zwykły dzień.

Zaprowadź mnie do Raju,
do czaru egzystencji,
gdzie czeka już nie jabłka,
lecz dzikich malin smak;
nie Ty mi, to ja Tobie
rękę dzisiaj podam.

Odpowiedz mi uśmiechem,

Zatańczmy jeszcze raz!

Przejażdżka

Koła tak gładko wytyczają ślad.
Obok
przejeżdża laweta ciał.
Twarze zamazane…
Widziałam umieranie.
Odlatuje balonik niebieski.

Staruszka macha
– tak cicho,
nieśmiało.
Zabiera przyczepa umęczone ciało.
Bezimiennie rzucona.
Laweta pędzi,
droga nieznana,
A babcia wypuszcza balonik zielony.

Bum! Huk! Krach! Trzask!
Słońce wyszło, poranny brzask…
Ślepe, głuche i uśpione,
Leżą ciała oszukane.
Balony też przebił kierowca…

Największa z gwiazd

Nie omdlewaj
nie teraz
nie dzisiaj
nie w tym momencie
nie od razu
spokojnie
świeć
jak melancholia w sercu
jak miłość w rozumie
jak dziecko w Nairobii
jak cud w ciele
genialnie
świeć nim
świeć im
bądź!
wysuszaj kości
tych co pomarli
w Lasach Teutoburskich
milionami
za wiarę
niewiarę
za mądrość
za zdradę
za cokolwiek
cudownie
świeć
wskazuj drogę
błądzącym
zaginionym
nikomu bez
dowodu do domu
do ciepła
do bycia
idealnie
bądź
zostań
Odbiciu Boga
Aureolo Marii Magdaleny
Ideale Poetów
Przyczyno Kolorów
ostro
świeć

i spal mnie
w końcu

Małgorzata Woźniak
– z antologii współczesnej literatury młodzieży
„Nowa teoria literatury użytkowej”